روش‌های درمان سرطان پستان
روش درمان سرطان برای هر شخص متفاوت است و مرحله بیماری یک عامل مهم در تصمیم گیری برای انتخاب نوع درمان است. سرطان در اکثر افراد از طریق یک یا مجموعه‌ای از روش‌های زیر درمان می‌شود: جراحی، اشعه درمانی، شیمی درمانی، درمان با داروهای هورمونی، درمان با داروهای هدفمند.
روش درمان سرطان برای هر شخص متفاوت است. سرطان در اکثر افراد از طریق یک یا مجموعه‌ای از روش‌های زیر درمان می‌شود:
جراحی
در اغلب موارد، درمان سرطان پستان شامل جراحی و برداشتن توده سرطانی است. جراحی بسته به وضعیت بیمار می‌تواند به دو شکل انجام شود:
» جراحی که منجر به برداشتن کامل پستان می‌شود و ماستِکتومی (Mastectomy) نامیده می‌شود. در صورت انتخاب این روش، امکان بازسازی پستان به طور مصنوعی برای فرد وجود دارد و می‌تواند در مورد آن تصمیم بگیرد. ممکن است در این روش احتیاج به درمان با اشعه نیز وجود داشته باشد.
» جراحی به صورتی که بخشی از پستان حفظ می‌شود و لامپِکتومی (Lumpectomy) نامیده می‌شود. در این روش، تنها ناحیه سرطانی پستان و بخشی از بافت سالم اطراف آن برداشته می‌شود. با وجود اینکه در این روش، پستان فرد حفظ می‌شود، معمولاً در ادامه، احتیاج به درمان با اشعه وجود دارد. در ۶۰ درصد افراد در مراحل اولیه سرطان، روش لامپکتومی توصیه می‌شود.
اشعه درمانی
در اشعه درمانی از امواج با انرژی بالا استفاده می‌شود که با شکستن DNA یا همان ماده وراثتی موجود در سلول‌های سرطانی از تقسیم شدن غیر قابل کنترل آنها جلوگیری می‌کند و باعث مرگ آنها می‌شود. برخلاف شیمی‌درمانی، اشعه‌درمانی معمولاً به طور مستقیم بافت‌های سرطانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و سلول‌های سالم در اطراف بافت سرطانی کمترین صدمه را می‌بینند.
شیمی درمانی
در این روش از داروهایی استفاده می‌شود که باعث از بین بردن سلول‌های سرطانی یا مهار رشد آنها می‌شوند. شیمی‌درمانی در برخی موارد قبل از جراحی انجام می‌شود تا توده سرطانی کوچک شده و برداشتن آن آسان‌تر شود. در موارد دیگر، شیمی‌درمانی پس از جراحی انجام می‌شود تا مانع از رشد، انتشار یا عود سرطان شود.
درمان با داروهای هورمونی
تومورهای ایجاد شده در برخی از انواع سرطان پستان دارای گیرنده‌های هورمون‌های زنانه (استروژن و پروژسترون) هستند. به این تومورها، (+Hormone Receptor Positive (HR گفته می‌شود. این تومورها می‌توانند تحت تأثیر هورمون‌های زنانه رشد کنند و ممکن است +ER (دارای گیرنده هورمون استروژن) یا +PR (دارای گیرنده هورمون پروژسترون) باشند. هورمون درمانی باعث کاهش احتمال عود سرطان به میزان ۵۰ درصد می‌شود. این داروها شامل تاموکسیفِن، رالوکسیفِن، اِگزمستان و آناستروزول هستند و ممکن است توسط پزشک برای فرد تجویز شود که جلوی اثر این هورمون‌ها یا ساخته‌شدن آنها را بگیرد.
درمان با داروهای هدفمند
این روش اصطلاحاً درمان هدفمند یا تارگت تراپی (Targeted Therapy) نامیده می‌شود. برخی از تومورها دارای پروتئینی به نام HER2 هستند که یک نوع گیرنده هورمونی است. به این تومورها +HER2 گفته می‌شود و با انجام آزمایش مشخص می‌شود که آیا تومور از این نوع است یا خیر. داروهای هدفمند، تنها بر روی تومورهای +HER2 تأثیرگذار هستند و به صورت اختصاصی باعث مرگ این نوع سلول‌ها می‌شوند که یکی از معروف‌ترین داروهای هدفمند، داروی تراستوزومب (Trastuzumab) است.